Lago di Trasimeno
Tussen Rome, Florence, Siena, Perugia, Orvieto, Arezzo en Cortona ligt het Lago di Trasimeno, omringd door heuvels en romantische stadjes en dorpjes: Castiglione del Lago, Magione, Passignano, Città della Pieve en Panicale. Het gebied is een aantal jaren geleden tot natuurpark verklaard, zodat u hier zuivere lucht en schoon water vindt. Hier vindt u nog de rust die de “gestresste” vakantieganger zo broodnodig heeft. Langs het meer kunt u wandelen of fietsen, in de stadjes de schitterende werken van oude meesters bewonderen en in de restaurants, met gezellige terrassen, kunt u van de heerlijkste streekgerechten genieten. Een must: neemt u op een zondag de boot naar het Isola Maggiore vanuit Tuoro of Passignano, waar Franciscus van Assisi in het jaar 1213 de vastentijd heeft doorgebracht. Het rotsblok waarbij hij heeft gebeden na een stormachtige oversteek vanaf het vaste land is te zien.
En heeft u aan deze “culturele verplichting” voldaan, dan strijkt u neer bij restaurant Da Sauro, die de heerlijkste gerechten bereidt van vis uit het meer. Vooral op zondag (lunch), wanneer de Italiaanse families uitgebreid gaan tafelen, is het er lawaaiig, maar buitengewoon gezellig. U neemt er een passende wijn uit de streek bij en uw dag kan niet meer stuk.
Deze streek ken ik inmiddels vrij goed, omdat het zo goed toeven is aan de “boorden” van dit meer. Om een uur of twaalf was ik in Passignano, de “metropool” van deze streek. Het ontbijt was erbij ingeschoten, dus verheugde ik mij op een niet al te overvloedige lunch, want de “stroomlijn” valt in Italië toch al zo moeilijk onder controle te houden. Ik zette de auto neer op de parkeerplaats en mijn ogen zochten een gezellig ogend terrasje. Mijn blik viel op 5 vrij nieuwe kioskjes, vlak aan de waterkant gelegen, die mij bij eerdere bezoeken niet direct opgevallen waren. Nieuwsgierig als ik ben begaf ik mij richting kiosk. In de schaduw stond een majestueuze Italiaanse matrone, met een dusdanig laag uitgesneden wikkel-bloesje dat het meer onthulde dan verhulde. Ik bestelde een broodje en een glas witte wijn en zij informeerde of ik uit Duitsland afkomstig was. Nadat ik had verteld dat ik Nederlandse ben, zei zij mij in rap Italiaans, vermengd met wat Nederlandse kreten, dat ze vroeger in Amsterdam had gewerkt; ze gaf me een ondeugende knipoog en het was mij onmiddellijk duidelijk welke “nering”” zij in Amsterdam had bedreven. Toevallig had ik die dag ook zelf, vanwege de enorme hitte, een T-shirt aan met een wat lagere halslijn, en mede hierdoor keek zij me aan met zo’n blik van solidariteit, gebaseerd op “collega’s onder elkaar”. Het was een tof mens, wat getekend door het leven, maar met een gevoel van terechte of misplaatste zelfrechtvaardiging kon ik het toch niet laten om haar uiteen te zetten dat ik met horizontale beroepsuitoefening niets te maken had, maar mezelf bezighield met het reiswezen. Maar, even goeie vriendinnen, vond zij, en er ontspon zich een spontaan gesprek over Amsterdam, tulpen en hoe moeilijk lijnen in Italië is met al die voorafjes en pasta. Speciaal om mijn bezoek aan Italië te larderen met een oer-Hollands tintje had ik een groot aantal tulpenbollen meegenomen en daar maakte ik haar bijzonder gelukkig mee. Ze straalde, maar ze straalde ook de sfeer van Italië uit, de sfeer van het land waar het leven goed is. Tegelijkertijd roept ze het beeld op dat haar glorierijke dagen toch al enige tijd achter haar liggen, kortom Italië ten voeten uit. Ik neem afscheid en loop naar mijn auto, een leuke ervaring rijker.
Dit kleine verhaaltje past uitstekend bij Passignano. Het is niet chique, ontdaan van glamour, maar gewoon eenvoudig en gezellig. En, ook niet onbelangrijk, soms nog lekker rustig, ook in het hoogseizoen, behalve op zonnige zondagmiddagen; dan lijkt het of de hele stad Perugia en omstreken hier uitgebreid komt borrelen…..
Bij Passignano ligt San Martino, den fijne accommodatie bestaande uit twee geheel verbouwde Umbrische boerderijen, gelegen op slechts 150 m afstand van het meer (geen strand) in de groene vallei, die het meer omringt. Ieder appartement is eenvoudig gemeubileerd in de boerenstijl van weleer (donker eiken) en een aantal is voorzien van een open haard.
De oude oven, waarin de boeren vroeger hun brood bakten, is nog bewaard gebleven. U kunt hierop uw kookkunst beproeven.. De appartementen liggen op een afstand van 2,5 km van het strand in het centrum van het dorp.
Een eenvoudige accommodatie maar met een uitstekende prijs-kwaliteit verhouding.
Voor meer informatie over één van de appartementen klikt u hier; er zijn 11 appartementen op het terrein; ze staan allemaal op de website. Het zwembad is omheind, dus veilig voor kleine kinderen.